Iedereen voelt zich wel eens somber, soms duurt dit een paar dagen een week, liefdesverdriet, ongesteld, of gewoon een dip. Hoewel mensen tijdens zo’n dip soms zeggen dat ze zich depressief voelen, depressief zijn; leiden ze niet aan een depressieve stoornis.Pas als iemand zonder aanwijsbare oorzaak langer dan twee weken ongewoon somber is en nergens meer zin in heeft, krijgen we het vermoeden dat iemand aan een depressieve stoornis leidt.
Depressieve stoornis is een ernstige stemmingsstoornis die onbehandeld erg gevaarlijk is. Gelukkig bestaan er voor Depressieve Stoornis heel goed werkende behandelingen, zowel via therapie als met medicijnen. Beide vormen van behandeling hebben de meeste kans om te genezen wanneer ze zo vroeg mogelijk worden in gezet. het is daarom belangrijk bij een vermoeden van depressieve stoornis zo snel mogelijk een onderzoek te laten doen zodat er daarna in overleg de meest passende behandeling ingezet kan worden.
De officiele kriteria voor de diagnose Depressieve Stoornis (DSM-5)
Onderliggend Hersenmechanisme bij Depressie
Een veel voorkomend verschijnsel bij Depressie is een consistent laag zelfbeeld, het zichzelf waardeloos vinden, ondanks ontkrachtend bewijs. Recent onderzoek in China (Rolls, 2016) heeft ervoor gezorgd dat we iets meer te weten zijn gekomen over het onderliggende hersenmechanisme van net dat verschijnsel. De interpretatie van de populaire media dat wetenschappers de oorzaak van depressie hebben blootgelegd, is veel te overdreven. Wel kan dit inzicht ons in de toekomst meer handvaten geven in de richting van behandeling.
Om dit te onderzoeken hebben ze de dichtheid van hercencelverbindingen vergeleken tussen 421 mensen met een depressie diagnose met 490 mensen zonder diagnose (via functionele neuroimaging connectie analyse Lees meer). De mensen met een depressie bleken rond hun laterale orbitofrontale cortex (OFC-lat) gemiddeld meer en sterkere breinconnecties te hebben dan de niet-depressieve controlegroep.
Het gehele blauwe gedeelte noemen we de PFC; De Prefrontale cortex geassocieerd met planning, redeneren en inhibitie. Het lichtblauwe gedeelte (Area 10 en 11) is de orbitofrontale cortex. Area 11 is daarvan de laterale orbitofrontale cortex.
Uit eerder onderzoek weten we dat het OFC-lat gebied actief wordt als een beloning die verwacht wordt, niet gegeven wordt (non-reward). De hersengebieden eromheen zijn sterk geassocieerd met het zelfbewustzijn (Sense of Self).
Het hebben van meer en sterkere connecties tussen gebieden vertaald uit zich in het eerder beschreven snelwegen verhaal.
Snelwegen: simpel uitgelegd
Bij activatie van het een volgt er automatisch activatie van het ander. In het geval van deze depressieve mensen zorgt de sterke connectie tussen deze gebieden ervoor ervoor dat het denken over zichzelf (Sense of Self) meteen het teleurstelling gevoel (NonReward) activeert.
Dit zou een goede verklaring kunnen zijn voor de steeds terugkomende gedachtes over verlies van zelfwaarde in Depressie
Het weten van deze sterke automatische associatie kan helpen begrijpen wat er gebeurd en geeft ruimte om daar in te grijpen.
Rolls, E. T., & Deco, G. (2016). Non-reward neural mechanisms in the orbitofrontal cortex. Cortex, 83, 27-38.
Full article available at request.
test
8 november 2016 @ 00:50
test